Męskie wersje Frančiška posortowane według języka

Na przestrzeni historii imię Frančiška było nierozerwalnie powiązane z jego żeńską formą w różnych tradycjach kulturowych, jednak podobnie jak inne imiona w rozległym wszechświecie onomastycznym, dało życie formom męskim, które zachowują ich pierwotną istotę, z wdziękiem dostosowując się do różnych środowisk językowych i kulturowych. Te męskie warianty, choć często pomijane, stanowią mocny i niepowtarzalny wybór, który współbrzmi z melodią i wydźwiękiem oryginalnej nazwy.

W różnych zakątkach świata imiona żeńskie często przechodzą ewolucję w kierunku form męskich poprzez subtelności w ich konstrukcji, albo poprzez dodanie lub modyfikację przyrostków, albo poprzez solidne dostosowanie nazwy, aby dostosować ją do specyfiki językowej danego języka . W wyniku tego procesu adaptacji powstają imiona męskie, które przy wielu okazjach nabierają charakteru odróżniającego, używanego w najróżniejszych sytuacjach, zarówno formalnych, jak i intymnych. Tym samym nazwa Frančiška staje się odzwierciedleniem tego bogactwa kulturowego i językowego.

Kataloński:

Portugalski:

Hiszpański:

Węgierski:

Walijski:

Chorwacki:

Angielski:

Słowieński:

Bretoński:

Francuski:

Włoski:

Korsykański:

Rumuński:

Holenderski:

Późno rzymski:

Polski:

Szkocki gaelicki:

Serbski:

Duński:

Fiński:

Norweski:

Szwedzki:

Czeski:

Słowacki:

Sardyński:

Baskijski:

Niemiecki:

Limburski:

Litewski:

Irlandzki:

Zapraszamy do zapoznania się z kompendium męskich odmian Frančiška pogrupowanych według języka. Ta kategoryzacja umożliwi Ci odkrycie, jak to imię przekształca się w męską formę w różnych tradycjach, zapewniając bogaty wgląd w różne sposoby, w jakie pojedyncze imię może rozwijać się w czasie i przestrzeni.

Męskie interpretacje Frančiška odzwierciedlają sposób, w jaki nazwy zmieniają się i wzbogacają na przestrzeni lat i poprzez różne tradycje. Każdy język ma swój własny sposób modyfikowania nazwy Frančiška w celu dostosowania jej do rodzaju męskiego, co skutkuje różnorodnością alternatyw, które zachowują charakter oryginalnej nazwy, dostosowując się jednocześnie do konwencji językowych i kulturowych każdego miejsca.